نرم افزارهاي موبايلي؛ وايبر و وآتس آپ و خبرهاي شاخدار

چون همانگونه که افراد بايد شناسنامه داشته باشند و پدر و مادر و محل صدور و… حتي شماره شناسنامه و کد ملي شان بايد مشخص باشد و کد پستي آن ها نيز خبر هم بايد شناسنامه داشته باشد، با منبع مشخص، توليد کننده مشخص تا بتوان با توجه به اعتبار منبع درباره پذيرش يا ميزان پذيرش اعتبار خبر قضاوت کرد و الا بسيار «شبه خبر» از افواه مردم مي شنويم اما آن را «خبر» نمي پنداريم و «باور» نمي کنيم، مگر آن که منبع نقل خبر را به صداقت بشناسيم و او نيز تصريح کند «خود» شاهد ماجرا بوده است و الا هر شنيده اي را خبر نمي شماريم، پس نرم افزارهاي موبايلي هم زماني مي توانند منبع خبر باشند که شناسنامه داشته باشند و آن چه نقل مي کنند هم هويت روشن داشته باشد و الا با رويه امروز که سيل انبوه شبه خبرها، اين فضاي بي در و دروازه را در مي نوردد، گاه باور آنچه نقل مي شود، مثل تن سپردن به سيل است و حاشا که آدم عاقل، که «بي گدار» به آب نمي زند، خود را به ورطه سيل افکند و…

اين ها را در گفت وگو با دوستاني گفتم که به نقل از واتس آپ و وايبر و… خبرهايي مي خواندند و ماجراهايي به بزرگان نسبت مي دادند که آدم خبرشناس به راحتي مي توانست بفهمد آنچه به عنوان خبر مي گفتند، نه تنها شبه خبرهم نيست که تهمت است.

براي دوستان توضيح دادم که وقتي خبري حتي از خبرگزاري هاي شناسنامه دار به دست ما مي رسد، ما اول روي اعتبار منبع آن تأمل مي کنيم چه رسد به آن چه در شبکه هاي مجازي و موبايل نقل مي شود و… البته قبول دارم، اين نرم افزارها، ظرفيت هايي گسترده است که مي تواند، به فرصت هم تبديل شود، منتها در حوزه خبر و کارکرد رسانه اي بايد صاحب هويت شود.

بايد دروازه بانان خبره آن را رصد کنند و بايد شوراي عالي فضاي مجازي با مديريت دقيق و علمي و حرفه اي، فضاي آن را براي اطلاع رساني صحيح، سالم سازي کند و الا بايد از آن براي احوالپرسي هاي دوستانه و نقل خاطره و… استفاده کرد نه به عنوان منبع خبر، آن هم خبرهاي خاص که مي تواند، ماجراها به دنبال داشته باشد.