گرانی، بیکاری و تعرفه بالای پزشکی سدی بر سر راه ازدیاد جمعیت

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میانا، برگزاری همایشات و جلسات روشنگری و مشاوره با موضوع ازدیاد جمعیت و بیان دلایل لزوم آن، ارائه برخی خدمات رایگان در دوران بارداری، حذف شعار "2 فرزند کافی است"، ممنوعیت برخی از ابزارها و روشهای جلوگیری از بارداری و … از جمله گام هایی است که در این راستا براشته شده است.

اما با یک مطالعه نه چندان عمیق، موارد ذیل می توانند به عنوان عوامل موثر در کاهش جمعیت کشور تلقی گردند:

تحمیل جنگ ۸ ساله از سوی استکبار جهانی به نیابت حزب بعث عراق از دو جنبه موجب کاهش جمعیت شد: جنبه اول تلفاتی که در کودکان، جوانان و نوجوانان ما بر اثر حملات هوایی و زمینی اتفاق افتاد و بخشی از نسل زاینده کشور را نابود کرد و از سوی دیگر فقر و اثرات مخرب مالی که بر اثر ویرانی های ناشی از آن به بدنه جامعه تزریق شد.

اشتباهات مسئولین در نهادینه کردن شعارهای کاهش جمعیت در کشور به بهانه جلوگیری از سقوط مالی دولت و کمبود فضاهای آموزشی و … تلقینات غلطی که به خورد جوانان داده شد و باورهای دینی مان زیر سؤال رفت: از جمله اینکه تحصیل و ازدواج با هم همخوانی ندارد و لزوم ازدواج پس از اتمام تحصیلات عالیه؛ ازواج موفق ازدواجی است که پس از ۲۵ سالگی انجام شده باشد و از این دست تلقینات که به نوبه خود به طور غیر مستقیم بر کاهش جمعیت اثر گذاشت.

بالا رفتن سن ازدواج بر اثر سخت گیری های بی مورد خانواده ها و اتخاذ فرهنگ غلط غربی به جای فرهنگ اصیل اسلامی، از شرایط سخت ازدواج و جهیزیه های سنگین گرفته تا عروسی های آنچنانی. تغییر فرهنگ و رفتار، لاابلای گری و بی عفتی برخی از جوانان ناشی از بالا رفتن سن ازدواج موجب ایجاد جوّ  بی اعتمادی به جنس مخالف شده و ازدواج و در نتیجه فرزندآوری را با مشکلات عدیده ای رو برو ساخته است.

تبلیغات شدید رسانه های دشمن در راستای کاهش ازدواج و ترویج خیانت زوجین در شبکه های ماهواره ای.
افزایش آمار طلاق بر اثر تبلیغات سوء فرهنگی دشمن و تغییر ذائقه فرهنگی کشور از فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی به فرهنگ منحط غرب از طریق ماهواره، اینترنت و شبکه های اجتماعی.

تدابیر ضعیف دولت ها در رفع معضل بیکاری جوانان و تلقی غلط جوانان از معنای اشتغال به استخدام در نهادهای دولتی و خصوصی، موجب افزایش سن ازدواج شده است.

حمایت های ضعیف دولت از کارخانه ها و بنگاه های اقتصادی تولیدی بزرگ و کوچک و مشاغل خانگی و ده ها علل دیگر را می توان در کاهش تمایل به ازدواج و کاهش نسل برشمرد اما مهمترین علل عدم تمایل یا تمایل ضعیف مزدوجین به فرزند آوری را می توان در ترس از تامین مالی و فرهنگ تن پروری خلاصه کرد.

تغییر ذائقه فرهنگی و فراموش شدن علت آفرینش و چرایی زندگی و به بیان دیگر فراموشی باورهای دینی موجب شده است تا افرادی، فرزندآوری را مغایر با رفاه خود دانسته و موجب سلب آرامش و راحتی در زندگی بدانند و بر این اساس تا حد امکان از فرزندار شدن بخصوص از تعدد آن، جلوگیری کنند.

 در این میان افرادی هم به دلیل مشکلات مالی و ترس از ناتوانی در تامین مایحتاج فرزندان از افزایش زاد و ولد خودداری می کنند. مشکلات ناشی از تعرفه های بالای پزشکی سدی دیگر بر سر راه فرزند آوری است به نحوی که روند صعودی تعرفه های پزشکی در سالیان اخیر و لزوم مراجعه به مطبّ های خصوصی به دلیل صف های طولانی مراکز بهداشتی دولتی یا خدمات رسانی ضعیف در این مراکز، وجود تعرفه های شناور در معاینات و تصویربرداری های مربوطه و لزوم تعدد مراجعات از زمان شکل گیری تا تولد فرزند، به این امر دامن زده است.

 به عنوان مثال لزوم مراجعات متعدد به متخصص زنان و زایمان و انجام دفعات متعدد سونوگرافی و غربالگری با هزینه هایی بین ۵۰ تا ۱۵۰ هزار تومان و حتی بالاتر و همچنین هزینه های جانبی زمان عمل همچون پرداخت هزینه های بیهوشی و حق چاقوی دکتر جراح و … موجب تحمیل هزینه کرد چند میلیونی برای بوجود آمدن یک فرزند شود.  بگذریم که پس از تولد نیز این هزینه ها ادامه داشته و به انحاء مختلف باید سیبیل پزشکان مختلف را با دادن ویزیت های بالا چرب کرد.

حال سوال این است که چه باید کرد؟

بی شک باید گفت از آنجایی که اکثریت ملت شریف کشورمان دارای اعتقادات قوی دینی هستند و خود را پیروان ولایت می دانند، تحمل تمامی این مشکلات را به جان خریده، در مقابل فرهنگ غلط ایستادگی کرده و با لبیک گویی به ولیّ فقیه زمان، خواسته های مقام معظم رهبری را جامعه عمل خواهند پوشاند اما دولت نیز باید تمام توان خود را در برداشتن بار سنگین این مشکلات از دوش این ملّت به کار گیرد و با اتخاذ تدابیر لازم در رفع معضلات بیکاری، گرانی و اصلاح ساختار فرهنگی جامعه، بکوشد.

 

نگارنده: علی محمد عزتی 

انتهای پیام/