میانا| اخبار میانه| شهرستان میانه|شهر میانه|میانا میانا| اخبار میانه | شهرستان میانه| میانه
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میانا، ماه های رجب، شعبان و رمضان را باید در مسیر کمالی انسان در یک سلسله ببینیم که از ماه رجب شروع شده و به عید فطر ختم می شود. همانطور که از اعمال این سه ماه بر می آید معلوم می شود که همه این دعاها و دستورات می خواهند روح انسان را لطیف کند و با لطافت خود، لطایف دنیا را احساس کنیم.
در این باره حافظ شاعر پر آوزه کشورمان می فرماید: نگویمت که همه ساله می پرستی کن/ سه ماه می خور و نه ماه پارسا می باش، در این مسیر هریک از فرایض و نوافل عبادی جایگاه خاصی دارند.
برای مثال امام باقر(ع) درباره اهمیت نماز می فرمایند: اول چیزی که از بنده مورد محاسبه قرار می گیرد، نماز است؛ اگر نمازش مورد قبول قرارگیرد، سایر اعمالش نیز قبول می شوند و اگر نمازش رد شود، سایر اعمالش نیز پذیرفته نمی شود.
این سخن نشان دهنده جایگاه نماز در میان سایر عبادات است، که روح سایر اعمال انسان در زندگی نماز است. همانطور که جسم بی روح جیفه ای بی خاصیت است، زندگی و عبادت بی نماز نیز، مردگی استو تقربی برای انسان نمی آورد.
اما پس از نماز، روزه است که پا به پای نماز اهمیت دارد. پیامبر اکرم(ص) در وصیتشان به اسامه بن زید می فرمایند: ای اسامه بر تو باد روزه گرفتن که سپری در برابر آتش جهنم است.
نکته قابل توجه اینجا است که در بسیاری آیات و روایات روزه به سپری در برابر آتش تعبیر شده و به تصریح آیات الهی "نار" دراین روایات به علایق و آلودگی های انسان در دنیا می باشد.
دنیا اگر چه مخلوق حضرت حق است و ازاین جهت مبغوض پرودگار نیست، اما وقتی همین دنیا در اثر محبتی که انسان بدان پیدا می کند، حجاب انسان با خداوند می شود و مبغوض پروردگار می گردد و در قیامت به صورت آتش جهنم در می آید.
در روایتی از امام سجاد(ع) نقل شده است که ایشان بعد از برشمردن انواع گناهان می فرمایند: بنابراین، حب دنیا منشا همه گناهان بوده و چهره باطنی آن آتش و عذاب است و روزه سپری در مقابل این آتش است.
با توجه به این مقدمات و بر اساس روایات می توان گفت که روزه دافع حجب است، یعنی مانند یک سپر انسان را از تیرها و موانع سیر و سلوک توحیدی حفظ می کند. گرچه تمام فاضیل ماه مبارک رمضان از حوصله این مقال خارج است، ولی پرداختن و ذکر برخی از فضایل آن از نظر روایات اسلامی خالی از لطف نیست.
حتی اهل بیت(ع) فرموده اند که رمضان نگویید، زیرا رمضان از اسماء الهی است و آن را با احترام یاد کنیدو بگویید " شهر رمضان" و در روایات آمده که در قیامت، ماه رمضان هم مانند قرآن از برخی شفاعت می کند.
ماه رمضان، ماه نزول همه کتب آسمانی است، بطوری که صحف ابراهیم در شب اول ماه رمضان، تورات در شب ششم بر موسی(ع) و انجیل در شب سیزدهم بر عیسی(ع)، زبور داوود در شب هجدهم و قرآن در شب ۲۳ این ماه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است.
در فضلت دیگر این ماه در کلامی از امام صادق(ع) که می فرمایند: روزه صورت شیطان را سیاه می کند و صدقه کمرش را می شکند و حب خدا و به دوش کشیدن عمل صالح پشت شیطان را می برد و استغفار رگ گردنش را می زند.
ملاحضه می کنید که ماه رمضان بهترین فرصت برای عمل به همه احادیث گوهر بار است.
انتهای پیام/
