حسین غلام پور طی یادداشتی در پایگاه اطلاعرسانی میانا نوشت: ماه رجب و شعبان مقدمهای است برای ماه رمضان و رمضان مقدمهای برای شبهای قدر و شبهای قدر مقدمهای برای عید سعید فطر، پس قدر این لحظات بخصوص عید فطر را بدانیم.
امام سجاد (ع) در دعا و وداع خود از ماه مبارک رمضان در صحیفه سجادیه میفرماید: خداحافظ ای شهر اللهاکبر وای عید اولیای خداوند و ای گرامیترین همدم من در میان لحظات عمرم، خداحافظ ای ماهی که با حضورت مأنوس بودم و فراغ تو برایم بسیار دردآور است و خداحافظ ای ماهی که برای مؤمنان چقدر هیبت داشتی و برای گنهکاران چقدر سنگین و طولانی جلوه نمودی.
در نوشتار توصیههایی برای استفاده هرچه بیشتر از ساعات و لحظات آخر این ماه عزیز یادآور میشویم؛
- در شب آخر مانند دو رفیق شفیق که قصد جدا شدن از یکدیگر رادارند، با اندوه و حزن با ماه مبارک رمضان وداع کنیم و با زبان حال و قال از این ماه مبارک جدا شویم که چهبسا دیدار بعدی به قیامت باشد.
- همانطور که اغلب ماه مبارک رمضان در شبهای آن است و وقت خداحافظی با این ماه عزیز نیز در شب آخر است و نه روز آن، چنانکه در روایت برای این مطلب تصریحشده است.
- با دعاهای وداع مانورا واردشده، از این ماه که ولینعمت ما بود و بهواسطهی او درهای فراوانی از زحمت و برکت الهی بر ما گشوده و خداحافظی کنیم که معروفترین آن، دعای امام سجاد (ع) در صحیفه سجادیه است.
- مرحوم سید در اقبال توصیه میکند که در عصر آن روز آخر ماه صیام خوب است که روزهداران به مکان خلوتی بروند و مانند مصیبتزدگان به افق خورشید که خبر از آخرین لحظات این میهمان عزیزمی دهد بنگرد و به محاسبهی خود در این ماه بپردازد.
- در پایان روز که لحظه بسته شدن نامهی اعمال در ماه مبارک رمضان است؛ در اضطراب و تشویق باشد که چگونه اعمال او به محضر امام عصر (عج) عرضه میشود و با شک و سوز دست توسل به محضر مبارکش بلند کند تا بلکه نواقص او را با رأفت و رحمت در پیشگاه حق جبران نماید.
- به یاد کلام رسول خدا (ص) بیفتد که در شب اول این ماه عزیز فرمود: خداوند نیامرزد کسی را که از ماه رمضان خارج شود و هنوز در نامهی اعمال او گناهی ثبت است و مورد مغفرت الهی واقع نشده است و انسان در این حال مضطربانه آیه ی” امّن یجیب المضطرّ” اذا دَعا ” را بخواند و بر سوء حال خود بگرید و از خداوند طلب رفع خم نماید.
- در شب آخر تأسی به امام سجاد (ع) نماید و به درگاه پروردگار عرضه بدارد ” بارالها من از همه ی مظالم بندگانت که بر عهده ی آنان بود گذشتم، تو نیز کریمانه از مظالم بیشمار من بگذر”
طبق روایات شب عید سعید فطر در ارزش و عظمت کمتر از شب قدر نیست، امام سجاد (ع) شب عید فطر را با نماز احیا میگرفت تا میشد، ایشان این شب را در مسجد بیتوته میکرد و میفرمود: فرزندم این شب کمتر از شب قدر نیست.
باید این شب را مانند شبهای قدر به عبادت و نماز سپری شود، عمده دستورات این شب استغفاری است که تا اگر هنوز چیزی که کدورتها باقیمانده است به برکت این شب برداشته شود.
عید سعید فطر ازجمله اعاظم اعیاد امت اسلام است و توجه داشته باشیم که این روزنه تنها روز اخذ مزد است، بلکه روز اخذ جوایز نیز میباشد و در نظر داشته باشیم که به فرمودهی خداوند، او خود جایزهی روزهداران است، پس به کمتر از آن قانع نباشیم.
مرحوم سید در اقبال به نکاتی دربارهی اعمال روز عید اشاره مینماید:
- نمره دادن روزهداران به خود که امروز در کدامین مقام و مرتبه در میان میهمانان مولا قرار دارد و از مولای خود انتظار کدامین جایزه را دارد که نشانه آن ایمان و کرائم اخلاق است که اولی در دل مینشیند و دومی در اخلاق و رفتار آشکار میگردد.
بنابراین بارزترین علامت مرتبهی قبولی روزه ها، مرتبه ی انصاف به کرائم اخلاق است.
امام ضادق (ع) مکارم اخلاق را در ده صفت خلاصه نموده اند: روزه دار در روز عید باید محاسبه نماید که در این صفات نسبت به قبل از ماه صیام چقدر پیشرفت داشته است.
- طریقه پرداخت زکات فطره است که زکات یکسال سلامتی و بدن انسان است، هر چند بر عهده ی سرپرست خانواده است و ضرورت توجه به رساندن آن به اهل نیاز و واسطه ی خیر است.
- بهتر است روزه دار مغموم از تنهایی خود و مکاید شیطان باشد که بعد از ماه مبارک رمضان شیاطین از غل و زنجیر بودن، رها می شوند و به یاد غربت خود از امام زمانش (عج) باشد که در چنین روزی می باید به امامت مولای خود نماز عید می کرد ولی محروم است و چه غصه ای بالاتر از غربت و یتیمی و بی سرپناهی.
انتهای پیام/