به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی میانا، قریب به دو سال است که باروی کار آمدن حمید شکری بهعنوان دومین فرماندار دولت حسن روحانی در شهرستان میانه دیگر خبری از جلسات اتاق فکر و کمیتههای تخصصی آن در فرمانداری ویژه شهرستان به شکل گذشته نیست.
ایده اتاق فکر فرمانداری ویژه شهرستان میانه که از سوی “اسماعیل حیدری آزاد” فرماندار پیشین شهرستان میانه در همین دولت تدبیر و امید و همزمان با آغاز مدیریت وی با تشکیل جلسه هماندیشی با اعضای کمیتههای تخصصی این اتاق در روز سهشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۳ عملی شد، هرچند در آغاز راه بر ترکیب افراد انتقادات زیادی وارد بود، اما نفس کار قابلتقدیر و در این پایگاه اطلاعرسانی هم از ادامه مسیر آن حمایت ویژهای شد.
مسئولینی که در معدود جلسات این اتاق فکر حضور مییافتند و اعضای اتاق فکر را چشمهای ناظر فرمانداری خوانده و اظهار امیدواری میکردند که هرگونه مشکل و نارسایی در ادارات، سازمانها و منطقه و نیز رفتارهای موجود در جامعه را منعکس کنند تا مسئولین درصدد رفع آنها برآیند.
با برکناری اسماعیل حیدری آزاد و روی کار آمدن حمید شکری بهعنوان معاون استاندار و فرماندار شهرستان میانه، درحالیکه فعالیت کمیتههای اتاق فکر از دیماه ۹۳ کمرنگ شده بود، نشست مجمع اتاق فکر شهرستان میانه اردیبهشتماه ۹۴ با حضور دبیران کمیتههای اتاق فکر برگزار شد تا بار دیگر گردانندگان این مجموعه بر پیش برد اهداف و خروجی مطلوب این اتاق فکر و استفاده از خرد جمعی و ارائه راهکار عملی در حل مشکلات پیش روی شهرستان میانه تأکید کنند.
حمید شکری فرمانده تازه منصوبشده میانه در این جلسه با سخنانی که دلالت بر میزان اثربخشی تصمیمات این اتاق فکر در بین دستگاههای اجرایی داشت، با اشاره به تشکیل سازمانهای مردمنهاد و NGO های مختلف در جهت پیشرفت امور جامعه، گفت: اگر اتاق فکر شهرستان تبدیل به NGO با ساختار قانونی گردد برای جامعه قابلقبول بوده و دیگر نهادها و ارگانهای شهرستان باب تعامل با این تشکیلات را خواهند گشود.
به نظر میرسد فرماندار میانه قصد داشته تا با تعریف خود، چارچوب مشخص را برای اتاق فکر و هموار نمودن مسیر اخذ پروانه و مجوز بهمنظور فعالیت NGO های مردمنهاد مشخص کند و بهنوعی چراغ راه را برای ادامه راه این کمیتهها روشن نماید.
اما آن چیز که مسلم است، اولین جلسه مجمع عمومی کمیتههای اتاق فکر فرمانداری بیشتر از آنکه بتواند اقدامات و عملکرد خود را در ارائه دیدگاه، راهکار و پیشنهادهای اعضا برای توانمندسازی هرچه بیشتر عملکرد دستگاههای اجرایی شهرستان به نمایش بگذارد، در راستای همان جلسات روتین اداری قدم گذاشته است.
در این ایده که از فعالان سیاسی با هر گرایش فکری دعوتشده بود تا در اتاقی به نام ” اتاق فکر ” برای توسعه شهرستان برنامهریزی و همفکری کنند، صرفاً ایدهای بود که بر روی کاغذ خوب جلوه میداد، اما چرا آنگونه که میبایست نتوانست عملکردی مطلوبی از خود نشان دهد، موضوعی است که فرماندار میانه باید دلایل آن را برای مردم و رسانهها تشریح نماید.
سؤالاتی که شاید مطرح کردن آن پیرامون عملکرد اتاق فکر فرمانداری میانه در طول قریب به بیش از یک سال فعالیت خود خالی از لطف نباشد، شامل این موضوعات است:
چرا بعد از گذشت بیش از ۴ سال از عمر دولت تدبیر و امید، و ارائه طرحهایی همچون سند تدبیر و توسعه و علیرغم عملیاتی نشدن بسیاری از موارد گنجاندهشده در آن در فرصت کم باقیمانده، مسئولین ارشد شهرستان میانه موفقیت و پیشرفت شهرستان را در جلسات بینتیجه دکوری که برای نشان دادن تلاش برای همفکری ایجادشده است میپندارند؟!
حال این سؤال مطرح است که در طول یک سال فعالیت اتاق فکر فرمانداری، چه تصمیماتی که بتواند درروند پیش برد اهداف و خروجی مطلوب کمیتههای تخصصی اتاق فکر را با استفاده از خرد جمعی و ارائه راهکار عملی در حل مشکلات پیش روی شهرستان میانه تأثیرگذار باشد، اتخاذشده است؟
بهراستی تصمیمات اتخاذشده، انگونه محرمانه و سری است که هیچ اطلاعرسانی در خصوص انجام شدن یا نشدن مصوبات آن از سوی پورتال اطلاعرسانی فرمانداری منتشرنشده است؟
بازخورد تصمیمات اعضای اتاق بر عملکرد سازمانها و پردازش تصمیمات مدیران و کارکنان آن و یا به حداقل رساندن خطاهای مدیریتی و کاهش انحرافات دستگاههای اجرایی، تا چه میزان تأثیرگذار بوده است؟
بهراستی مسئولین ارشد و مدیران دستگاههای دولتی چندین بار بجای دوستان صادق و همفکران امین خود، با اعضای اتاق فکر فرمانداری شور و مشورت کرده و آنها را نیز در اخذ تصمیمات اجرایی شریک دانستهاند؟
کارشناسان علم مدیریت بر این باورند آنچه روند اجرایی برنامهها را تسریع و حل مشکلات را سهل و آسان میسازد، علاوه بر دقت نظر، ممارست و پشتکار یک مجموعهسازمانی، همراهی و همیاری چند تفکر مشترک در مجموعهای به نام اتاق فکر است.
از اعضای اتاق فکر انتظار میرود با ارائه طرحها، برنامهها و راهکارهای مختلف ازنظر فکری ما را تقویت کنند تا ما نیز به دنبال ابزارها و امکانات اجرایی باشیم.
مدیریت امروز جوامع نیاز دارند علاوه بر بهرهمندی از نبوغ، خلاقیت فردی و گروهی مجموعه تحت امر خود، از صاحبان اندیشه و کارشناسان خبره نیز برای همفکری بیشتر در راستای حل مشکلات و توسعه هرچه بیشتر جامعه بهره ببرند.
شاید سخنان بالا گفته و خواستهی بسیاری فعالین اجتماعی و همشهریان میانهای باشد، اما بایستی دید این سخنان تاکنون در حد شعار باقیمانده و یا واقعاً جامع عمل به خود پوشانده است، باشد که باتدبیر بیشتر در امور شهرستان واقعی بیندیشیم، واقعی عمل کنیم و منابع غنی فکری و وقت باارزش جوانان را صرف برنامههای نمایشی نکنیم.