نقاشی میخی ایده کودکی‌های هنرمند تبریزی+تصاویر

به گزارش میانا به نقل از فارس، نقاشی میخی هنری که استاد فیروزفر با عشق، علاقه و اشتیاق وصف‌ناپذیری در مورد آنها حرف می‌زند.

استاد غلامحسین فیروزفر سال‌ها برای این هنر زحمت کشیده،ساعت‌ها برای این هنر زیبا وقت گذاشته و اندوخته‌ای در خور شأن شهر «اولین‌ها» پدید آورده است.

تقاطع چهارراه ۱۷ شهریور و طالقانی را که ۱۰متر به سمت خیابان طالقانی طی کنی روبه روی خانه معلم شماره یک، خود را در کوچه پیشاهنگی می‌بینی که در این کوچه پیدا کردن پلاک ۴ کار سختی نیست.

پلاک شماره ۴منزل شخصی، کارگاه و نمایشگاه استاد غلامحسین فیروزفر است، استادی که مبدع و خالق هنر بی‌بدیل میخ‌کوبی هنری است.

استاد فیروزفر از زمانی برایم می‌گوید که کودکی‌هایش را در سنگفرش خیابان‌ها گذرانده و چینش سنگ‌ها در خیابان ایده وی برای نقش‌آفرینی هنری آینده‌اش می‌شود.

استاد در این باره می‌گوید: زمانی که کودک بودم و روی سنگفرش خیابان‌ها راه می‌رفتم اشکال زیبایی که توسط سنگ‌های رنگارنگ در سطح زمین ایجاد شده بود، چشم‌هایم را خیره می‌کرد حتی موقعی که استادان سنگ‌چین مشغول سنگفرش کردن خیابان‌ها بودند، ساعت‌ها به روش کار آنها نگاه کرده و لذت می‌بردم .

همین موضوع باعث شد تا مدت‌ها بعد حیاط منزل مسکونی خود را با ظرافت و دقت خاص و تک به تک با سنگ‌های زیبا تزئین کرده و حیاط منزل مسکونی خود را سنگفرش کند .

استاد فیروزفر ادامه داد: سال‌ها گذشت و خاطرات خوش کودکیم به نوعی متفاوت و ظریف‌تر که نشأت گرفته از هنر استادان سنگ‌چینی بود، در ذهنم خودنمایی کرد.

من به جای کف خیابان‌ها از چوب و به جای سنگ‌های قلوه از میخ استفاده کرده و دست به ابداع هنر زیبایی زدم که این بار میخ و چوب نقش اصلی این هنر را به عهده داشتند.

صدها و هزاران میخ با ترتیب خاصی در کنار هم و روی چوب نقش‌آفرینی می‌کردند و بوم چوبی مرا به تابلوی زیبایی مبدل می‌کرد.

به این ترتیب نخستین تابلوهای هنری میخ‌کوبی استاد غلامحسین فیروزفر در سال ۸۲ پا به عرصه وجود گذاشتند .

استاد فیروزفر تاکنون ۱۳۰ اثر در زمینه نقش‌آفرینی با میخ خلق کرده است. طرح‌های استاد به قدری جالب و جذاب هستند که چشمان هر بیینده را به خود جلب می‌کند و موجب تحسین و شگفتی می‌شود.

استاد به قدری با شوق و اشتیاق در مورد هر کدام از این آثار سخن می‌گوید که انسان از تماشای این موزه به وجد می‌آید.

آنچنان که استاد از سازمان میراث فرهنگی استعلام کرده است، وی برای نخستین بار در کشور اقدام به خلق این هنر کرده و البته برای ثبت این هنر به نام وی اعلام کرده‌اند که این هنر کد نداشته و نمی‌توان آن را ثبت کرد .

البته این پرسش پیش می‌آید که آیا تمام هنرهای ابداعی از قبل کد داشته‌اند یا اینکه هنرها به مرور که خلق می‌شوند، کدی برای آنها تعریف شده و کددار می‌شوند .

استاد در مورد نحوه کار خود می‌گوید: در ابتدا طرح اولیه روی کاغذ طراحی می‌شود سپس این طرح‌ها به روی چوب mdf انتقال داده شده و با میخ‌های ۲،۵ سانتی و با فاصله‌های معین به طرز زیبایی دور تا دور این طراحی‌ها کار می‌شوند .

زیبایی‌های این هنر با گفتن به پایان نمی‌رسد باید تک به تک این تابلوها را به دست گرفت، آنها را لمس کرد و این هنر را از نزدیک دید .

برای طراحی هر تابلوی هنری بیش از هزار عدد میخ استفاده می‌شود .

آرم‌ها و نمادهای بسیار زیبایی از سراسر دنیا در این مجموعه به چشم می‌خورد و من محو تماشا شده‌ام برای دیدن این همه جذابیت و زیبایی.

نماد سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی،نماد یونیسف (حمایت از کودکان) آرم سازمان ملل، آرم سازمان کشورهای اسلامی، برج آزادی،برج میلاد،مقبره‌الشعرا، نماد کرده زمین و جایگاه ایران روی کره زمین از جمله نمادهایی هستند که استاد فیروزفر روزها و ماه‌ها برای خلق چنین آثاری وقت صرف کرده است.

چهره شخصیت‌هایی همچون ستارخان، پروین اعتصامی، استاد دکتر مبین، نماد بازی‌های المپیک، انرژِی صلح‌آمیز هسته‌ای، نشان تبریز و… از دیگر کارها و آثار این استاد به نام تبریزی است که انسان از تماشای آنها لذت می‌برد.

استاد فیروزفر با یک دنیا عشق و علاقه در مورد کارهایش حرف می‌زند.چهره انیشتین را نشانم داده و می‌گوید: این طرح نماد علم، آگاهی و روشنایی‌بخشی به زمین است یا آنجا که طرح نجات دریاچه ارومیه را به دستم داده و ادامه می‌دهد این طرح برای هشدار در مورد خشک شدن دریاچه ارومیه است و دست‌هایی که به نشانه دعا بلند شده‌اند برای یاری و دعا برای نجات این دریاچه.

نکته جالب در این نمایشگاه دو اسلحه با سرهایی خمیده است و با میخ روی چوب به طرز ماهرانه‌ای کار شده است و استاد در مقابل نگاه پرسشگرم جواب می‌دهد: این اسلحه‌ها با سرهای خمیده نشانگر مخالفت با جنگ و خونریزی و خشونت است یعنی این اسلحه‌ها شلیک نمی‌کنند .

 استاد فیروزفر با طرح‌هایش پیام صلح جهانی را به دنیا صادر می‌کند، یکی از طرح‌های پیام‌آور صلح او طرحی است که کره زمین را روی یک پایه خلق کرده و تیری که از وسط کره رمین عبور می‌کند و این نشان می‌دهد که جنگ نیمی از کره زمین را از بین برده است.

پرنده صلح و خوشه‌های زیتون که نماد صلح و  دوستی است، در تمام آثار جهانی استاد به نوعی توجه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند و این نشان از القای تفکر آرامش روحی استاد است.

این استاد ماهر و با تجربه ساعت‌ها در کارگاه هنری خود به خلق آثار هنری مشغول است به گونه‌ای که عبور لحظه‌ها و ساعت‌ها را فراموش می‌کند چرا که هیچ کاری به این اندازه برای وی مهم نیست.

وی می‌گوید: طراحی و اتمام هر کدام از این تابلوها با توجه به ابعاد و موضوع آن ۱۰ تا ۱۵ روز طول می‌کشد و هر روز به طور میانگین چهار ساعت روی هرکدام از این آثار کار می‌کند.

ابعاد این تابلوهای هنری به طور متوسط ۳۰ در ۴۰ هستند .

استاد فیروزفر در مورد آموزش این هنر می‌گوید: این کار فقط عشق و علاقه می‌خواهد، البته باید صبر زیادی داشته باشی،افرادی که دارای چنین شرایطی بوده و مایل باشند، این هنر زیبا را به آنها آموزش می‌دهم.

استاد برای معرفی و شناساندن این هنر جدید تاکنون دو با در نمایشگاه بین‌المللی تبریز شرکت کرده است و البته این هنر استاد طرفداران و بازدیدکنندگان زیادی دارد.

در گوشه دیگری از این نمایشگاه پرچم آغازکنندگان جنگ جهانی به چشم می‌خورد که استاد از آنها به عنوان جنگ‌افروزان دنیا نام می‌برد .

علاقه استاد به کشور و میهن خود ستودنی است آنجا که طرح‌ها و نقشه‌های زیادی از ایران اسلامی را طراحی کرده و در بالاسر همه این نقشه‌ها یک دسته گل قرمز نیز نصب کرده است و این پیام را صادر می‌کند که ملت ایران گل هستند و در کنار آن عبارت تبریز نیز در طرح‌ها و مدل‌های مختلف زینت‌بخش این موزه است و اشعار شهریار نیز بخش جدایی‌ناپذیر همه موزه‌های تبریز است.

از استاد می‌پرسم هنر جدید میخ‌کوبی چطور به ذهن شما رسیده است و وی پاسخ می‌دهد: همیشه با خود فکر می‌کردم که انواع هنرها، خوشنویسی، نقاشی، نقره‌کاری، گلسازی، سفالگری و … همیشه وجود داشته است برای همین من تصمیم گرفتم برای نخستین بار کاری انجام دهم که اصلاً وجود ندارد.

استاد غلامحسن فیروزفر در پایان این گشت و گذار هنری یک توصیه به همه افراد و انسان‌ها دارد و آن توصیه این است، ای آدم‌ها وقت گرانقدر خود را از دست ندهید، عمر دیر یا زود سپری می‌شود، سعی بر آن باشد که کاری مثبت انجام بدهیم.

********************

نگارنده: معصومه درخشان
********************