راهکارهای مقابله با سرمازدگی/ گرم کردن بدن فرد سرمازده با مالش، ممنوع!

به گزارش میانا به نقل از باشگاه خبرنگاران، این روزها که بحث عدم توجه به تامین سرپناه برای معتادان متجاهر و کارتن خواب داغ است و همه از پناه بردن این افراد به گورهای خالی قبرستان دلشان به در آمده، بهتر است با راهکارهای مقابله با سرمازدگی آشنا شویم تا بلکه بتوانیم انسانی را که در این شبهای سرد زمستانی دچار سرمازدگی شده است، ار مرگ نجات دهیم.

آﺳﯿﺐ‌ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﺮﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﺘﺮ از ﺗﻮان آن ﺑﺮای ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﻣﺎ اﺳﺖ و در واﻗﻊ روش اﺻﻠﯽ ﺑﺮای ﮔﺮم ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﺑﺪن اﺳﺘﻔﺎده از ﻟﺒﺎس و ﭘﻮﺷﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺳﺖ.

ﻋﻼوه ﺑﺮ اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻠﯽ مانند ﺧﺴﺘﮕﯽ، تغذیه نامناسب، سبقه بیماری (مرض قند، بیماری قلبی – عروقی یا تنفسی)، مصرف داروهای خاص (ﻣﺜﻞ داروﻫﺎی فشار خون و از همه مهمتر مصرف الکل)، ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن ﻟﺒﺎس و ﭘﻮﺷﺶ ﻓﺮد و ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻒ دﯾﮕﺮی ﻧﯿﺰ مﺴﺘﻌﺪ ﺷﺪن ﻓﺮد ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ درﺟﻪ ی ﺣﺮارت ﺑﺪن و آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از آن می‌شود.

ﻋﺪم ﺗﺤﺮک ﺑﺮای ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ (ﻣﺜﻞ ﺳﺮﺑﺎزان داﺧﻞ ﺳﻨﮕﺮ) ﺑﻪ ﻋﻼوه  ﺳﺮد ﺑﻮدن ﻫﻮا، رطوبت بالا، وزﯾﺪن ﺑﺎد و ﺧﯿﺲ ﺑﻮدن ﻟﺒﺎس ﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﺷﺪن ﻓﺮد و ﺑﺮوز ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ و ﺷﺪﯾﺪﺗﺮ آﺳﯿﺐ ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﺮﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

مهم‌ترین نکته در بروز سرمازدگی این است که در ﻣﻮارد آﺳﯿﺐ‌ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺳﺮﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺑﺮ درﻣﺎن ﻣﻘﺪم اﺳﺖ و ﺑﺎ رﻋﺎﯾﺖ اﺻﻮل ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎ ﺣﺘﯽ در ﺑﺪﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮای ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﻮان از ﺑﺮوز آﻧﻬﺎ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی ﮐﺮد.

البته نباید فراموش کنیم که رﻃﻮﺑﺖ ﻫﻮا ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه وزش ﺑﺎد ﺑﺎﻋﺚ از دﺳﺖ رﻓﺘﻦ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺪن ﻣﯽ ﮔﺮدد ﺑﻪ وﯾﮋه ﻫﺮﭼﻪ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺪن ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد. وزش ﺑﺎد ﺗﻨﺪ در ﯾﮏ آب و ﻫﻮای ﺳﺮد و ﻣﺮﻃﻮب ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺪن ﻓﺮد ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.

*ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻮﻣﯽ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺪن (ﻫﯿﭙﻮﺗﺮﻣﯽ ﯾﺎ اُﻓﺖ دﻣﺎی ﺑﺪن)

در ﺑﺮﺧﯽ ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﻮﻻﻧﯽ در ﻣﻌﺮض آب و ﻫﻮای ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮد و ﯾﺎ ﻏﻮﻃﻪ ور ﺷﺪن در آب ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮد، ﺑﺪن ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺣﺮارت ﻻزم ﺑﺮای ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎی ﻣﺤﯿﻄﯽ را ﻧﺪارد و در ﻧﻬﺎﯾﺖ دﭼﺎر ﮐﺎﻫﺶ دﻣﺎی ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺪن ﻣﯽ ﮔﺮدد. ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﺻﻄﻼﺣﺎً ﻫﯿﭙﻮﺗﺮﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﯿﭙﻮﺗﺎﻻﻣﻮس ﻣﻐﺰ دﭼﺎر ﺑﺪﮐﺎری ﻣﯽ ﺷﻮد و  ﺑﺪن ﻗﺎدر ﺑﻪ ﮐﻨﺘﺮل دﻣﺎی ﻗﺴﻤﺖ ﻣﺮﮐﺰی ﺧﻮد ﻧﯿﺴﺖ و درﺟﻪ ﺣﺮارت ﻣﺮﮐﺰی ﺑﺪن از ۳۷ درجه به کمتر از ۳۵ درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯿﮕﺮاد ﺧﻮاﻫﺪ رﺳﯿﺪ.

اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﺨﻮرده و ﺿﻌﯿﻒ ﺑﺨﺼﻮص اﮔﺮ ﻻﻏﺮ، ﺧﺴﺘﻪ و ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻫﯿﭙﻮﺗﺮﻣﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

*ﻋﻼیم و ﻧﺸﺎﻧﻪ سرمازدگی

در مورد نشانه های سرمازدگی می توان گفت که افرادی که دچار سرمازدگی می شوند، اﺑﺘﺪا ﺑﺪن آﻧﻬﺎ دﭼﺎر ﻟﺮز شده و سپس پوست بدن آنها سرد و خشک می شود. در این خصوص باید گفت که این سرد بودن در ناحیه شکم بیشتر احساس می شود.

لرز نیز از واکنش های دفاعی بدن برای گرم کردن خود به شمار می رود و بدن بطور خودکار سعی می کند تا با افزایش کار عضلات، حرارت بیشتری تولید کند و دمای قسمت مرکزی خود را ثابت نگه دارد. اما نکته مهم اینجاست که با افزایش آسیب و کاهش بیشتر دمای بدن، این واکنش دفاعی نیز مختل می شود.

در نهایت نبض آنها کند می زند و تعداد تنفس هایشان کمتر از حالت طبیعی می گردد. البته می توان گفت که دمای بدن آنها نیز به زیر ۳۵ درجه سانتیگراد کاهش می یابد و افرادی که دچار سرمازدگی می شوند، خواب آلوده شده و خطر به کما رفتن آنها نیز وجود دارد. اشکال در تکلم و صحبت کردن و همچنین سفتی و انقباض عضلانی از دیگر علایم هیپروترمی است.

زمانی که سرمای محیط شدید باشد و اقامت در سرما طولانی شود بدن انسان اندام های انتهایی را فدا می کند تا بتواند از سرمازدگی و مرگ جلوگیری کند.

به این ترتیب رگ های محیطی یکسره منقبض می ماند و اندک اندک خون کمی که در این رگ ها جاری است در مجاورت هوای سرد شروع به یخ زدن می کند.

اندام یخ زده در ابتدا دردناک می شود و سپس بی حسی به آن اضافه می شود. رنگ اندام معمولا کبود و رنگ پریده است. نکته ای که باید به خاطر سپرد این است که کفش و لباس خیلی تنگ با فشار روی رگ ها می تواند این روند را تسریع کند.

 *راهکارهای مقابله با سرمازدگی

در اینگونه مواقع اﺑﺘﺪا باید به مانند سایر سوانح، ابتدا به ارزیابی صحنه بپردازیم و ضمن دورکردن خطر از حادثه دیده، از دستگاه های امدادی تقاضای کمک کنیم.

سپس به ارزیابی اولیه مصدوم رسیدگی کرده و انجام مراحل کنترل راه هوایی، تنفس، ضربان قلب و دیگر کمک های اولیه ضروری در صورت لزوم انتقال مصدوم به مکان گرم و خشک و ترجیحا سربسته مانند ساختمان، چادر یا ماشین اقدام کنیم.

در این مرحله آنچه که اهمیت اساسی دارد، این است که هرگز نباید اندام یخ زده را در معرض گرمای شدید و مستقیم قرار دهیم، زیرا گرم شدن اندام یخ زده قبل از برقراری جریان خون باعث مرگ سلول های عضو مبتلا می شود.

از طرفی به دلیل بی حس بودن اندام یخ زده ممکن است سوختگی شدیدی بدون این که فرد متوجه شود در اندام مبتلا رخ دهد و آسیب را تشدید کند.

ﺧﺎرج ﮐﺮدن ﻟﺒﺎس ﻫﺎی ﻣﺮﻃﻮب ﺧﯿﺲ ﯾﺎ ﺗﻨﮓ ﻣﺼﺪوم و در ﺻﻮرت اﻣﮑﺎن ﭘﻮﺷﺎﻧﺪن ﻟﺒﺎس ﺧﺸﮏ ﺑﻪ ﻣﺼﺪوم و ﻗﺮار دادن وی در داﺧﻞ ﮐﯿﺴﻪ ﺧﻮاب ﯾﺎ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﭼﻨﺪ ﭘﺘﻮی ﮔﺮم و ﺧﺸﮏ ﺑﺮ روی او باید اقدام بعدی باشد که انجام می دهیم.

توجه داشته باشیم که ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺪن ﻣﺼﺪوم را ﺑﺎ ﻣﺎﻟﺶ ﮔﺮم ﻧﮑﻨﯿﺪ و او را ﻧﯿﺰ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎی ﺑﺪﻧﯽ و راه رﻓﺘﻦ ﻧﮑﻨﯿﺪ چرا که به علت ﮐﺎﻫﺶ درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺪن و ﺑﺮوز اﺧﺘﻼل در ﺳﯿﺴﺘﻢ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ ﻗﻠﺐ هر ضربه ناگهانی ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺑﯽ ﻧﻈﻤﯽ ﻫﺎی ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺪﯾﺪ و ﮐﺸﻨﺪه در ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﻓﺮد ﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺣﺘﯽ ﺑﺮای ﺧﺎرج ﮐﺮدن ﻟﺒﺎس ﻫﺎی ﻣﺼﺪوم اﺑﺘﺪا آﻧﻬﺎ را ﻗﯿﭽﯽ و ﺳﭙﺲ از ﺑﺪن ﻣﺼﺪوم ﺧﺎرج ﮐﻨﯿﺪ.

در ﺻﻮرﺗﯿﮑﻪ ﻓﺮد ﻫﻮﺷﯿﺎر اﺳﺖ و دﭼﺎر ﺗﻬﻮع و اﺳﺘﻔﺮاغ ﺷﺪﯾﺪ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﯽ توانید ﻧﻮﺷﯿﺪﻧﯽ و ﻏﺬای ﮔﺮم ﺑﻪ وی ﺑﺪﻫﯿﺪ.

نکته بسیار مهم در مواجه با فرد سرمازده این است که حتی اگر علایم حیاتی مانند تنفس و نبض در او دیده نشد، فرد را نباید مرده قلمداد کرد و حتما باید او را به مرکز درمانی رساند چرا که هنوز احتمال زنده بودن او وجود دارد.