به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میانا، در تمام دنیا مؤثرترین بخش اقتصادی، کارخانه ها و واحد های صنعتی هستند و در بین آنها صنایع کوچک و متوسط از اهمیت ویژه برخوردارند و از مهمترین ارگان های درآمدی صنعتی به شمار می آیند.
استقرار واحدهای صنعتی کوچک و متوسط با حداقل هزینه و حداکثر کارآمدی، شاهراه تحقق اقتصاد مقاوتی است چراکه شهرک های صنعتی به طور کلی یکی از بازوهای توانمند اقتصاد مقاومتی محسوب می شوند.
برخی از شهرک های صنعتی در شهرستان میانه بویژه در بخش های کاغذکنان و ترکمانچای شاید حتی بیشتر از ۱۰ سال قدمت داشته باشد و به قبل از تشکیل استان برگردد اما با این وجودآنچنان که باید در این منطقه سرمایه گذاری نشده است.
شهرستان میانه به عنوان وسیع ترین شرستان استان آذربایجان شرقی با معضلات و مشکلات فراوانی روبرو می باشد. مشکلاتی که متاسفانه در سالهای اخیر همچنان با سیر صعودی همراه بوده و افزایش داشته است.
یکی از معضلات و مشکلات این شهرستان، مساله بیکاری بخصوص در میان جوانان است. که همواره علل و عوامل متعدد در بروز معضل بیکاری در جامعه موثر است. مساله بیکاری جوانان یکی از مشکلات اصلی جامعه امروزی است و از آنجایی که بیشترافراد جامعه را جوانان تشکیل می دهند، بیکاری جوانان به منزله عدم استفاده از انرژی فعال جامعه محسوب می شود.
این سخنان رهبرانقلاب اسلامی بازگو کننده دغدغه شخصی ایشان در خصوص ایجاد اشتغال برای جوانان است و ایشان با صراحت از نمایندگان مجلس خواسته اند که برای بهبود وضعیت اشتغال جوانان تدابیری موثری اتخاذ نمایند و قوانینی وضع نمایند که درصد بیکاری جوانان جامعه به پایین ترین سطح ممکن برسد.
شهرک صنعتی موجود در بخش های ترکمانچای وکاغذکنان شهرستان میانه در دولت تدبیر و امید به جز نصب تابلو شاهد اقدامی دیگر نبود. ودر دولت یازدهم روی داد، هیچ کارخانه تولیدی در این شهرستان علی رغم وجود پتانسیلهای خاص مانند منابع غنی معندنی و محصولات مختلف کشاورزی ایجاد نشده است.
عملیات اجرائی شهرک صنعتی ترکمانچای میانه از سال ۹۲ در زمینی به مساحت ۹۱ هکتار آغاز و از۹۱ هکتار زمین شهرک حدود ۶۱ هکتار آن صنعتی بوده و خدمات صنعتی، تجاری، پارک صنعت و مسجد در طراحی آن گنجانده شده است تا شهرک قابلیت پاسخگویی به تمام نیازها را داشته باشد.
همچنین این شهرک به ۱۹۷ قطعه صنعتی تقسیم بندی شده وطبق پیش بینیها قرار بوده تا برای ۲ هزار نفر ایجاد اشتغال کند.
یکی دیگر از مناطق سرمایه گذاری که در سال جاری سند دار شد، شهرک صنعتی شماره ۲ در بخش کاغذکنان میانه با مساحت ۱۰۰ هکتار، واقع در کیلومتر۳۰ جاده میانه – زنجان است که احداث آن به سال ۱۳۸۳ باز می گردد این منطقه در حال حاضر دارای تمام زیرساختهای لازم برای سرمایهگذاری، آماده تحویل به متقاضیان است.
متاسفانه بجز نصب یک تابلو، یکی از عمده دغدغههای سرمایهگذاران وجود زیرساختهای لازم برای زمینهای مورد سرمایهگذاری و تحویل آن ها به منظور ساخت و ساز واحدهای صنعتی می باشد، مرتفع نشده و عملکرد مسئولین در جذب سرمایه گذاری در طی سالیان گذشته مطلوب نمی باشد.
متاسفانه بیش از ۲۹۰ واحد تولیدی و صنعتی در این شهرستانوجود دارد که بالای ۷۰ درصد این واحدها با مشکلات بزرگی دستوپنجه نرم میکنند و برای ایجاد اشتغال و سودآوری این کارخانهها و واحدها نیازمند توجه ویژه دولت می باشند.
اشتغال اراضی به بهانه احداث کارخانجات تولیدی با نام شهرکهای صنعتی، باعث گردیده تا نه تنها مشکل بیکاری شهرستان درمان نشود، بلکه بر روند افزایش روز افزون آن دامن زده است. در این میان شهرک صنعتی شماره ۱ و ۲ شهرستان میانه پر است از سولههای رنگارنگ آبی و سفید و قرمز که زیر سقف آنها هیچ فعالیت تولیدی و اقتصادی صورت نمیپذیرد.
بسیاری از زمینهای خریداری شده شهرکهای صنعتی میانه در طی سالیان دور به چند دست فروخته شده است که صرفاً در ابتدا به نیّت استفاده از تسهیلات بانکی مورد بهره برداری قرار گرفته است. واحدهای صنعتی مستقر در شهرکهای صنعتی در حال حاضر وضعیت مطلوبی ندارند و بر روی بسیاری از آنان ها نظارت و بررسی دقیقی از جمله بر میزان تولید و خروجی این واحدهای صنعتی و همین طور وضعیت قرارداد های کارگران و مشکلات پیش روی کارفرمایان انجام نپذیرفته است.
بی شک با وضعیت موجود، توسعه مکانهای صنعتی و اقتصادی امکان پذیر نبوده و در گذر زمان شاهد کاهش ظرفیت تولید و رکود در حوزه کسب و کار شهرستان میانه خواهیم بود که در سایه آن بسیاری ازقشر کارگری جامعه متضرر خواهند شد.
درحالیکه مسئولین و کارشناسان امر اشتغال و صنعت در شهرستان میانه بر این موضوع اذعان دارند که در حوزه تعاونیهای صنعتی پیشرفت چندانی نداشتهایم، نبود برنامهای مدون برای ایجاد فرهنگ کارآفرینی و حفظ اشتغال موجود در واحدهای تولیدی، بهمنظور چراغ راه قرار دادن در مسیر آینده اقتصادی شهرستان ازجمله مواردی است که در میان مشکلات فراوان، کماهمیت و به فراموشی سپردهشده و چرخش چرخ اقتصادی و تولید شهرستان را کند ساخته است.
در شرایط کنونی فراهم آوردن امکانات و نیازهای اولیه برای فارغالتحصیلان دانشگاهی و تشکیل تعاونیها و بنگاههای کوچک زودبازده و تسهیل در پرداخت تسهیلات بانکی و ارائه طرحهای پیشنهادی و بستههای حمایتی سرمایهگذاری، میتواند راهکاری مؤثر در رفع این معضلات اقتصادی و اجتماعی پیش روی شهرستان میانه بشمار آید.
شهرستان میانه علی رغم اینکه بزرگترین شهرستان استان به لحاظ جغرافیائی می باشد، از حیث جمعیت چهارمین شهرستان پرجمعیت استان است، شهرستانی که در سال ۱۳۵۹ آمار جمعیتی روستاهایش ۱۶۴۳۸۵ نفر بود و متاسفانه در حال حاضر این تعداد بواسطه بیکاری جوانان و مهاجرتشان به عدد ۷۹۰۶۸ رسیده است. همان طور که ذکر شد این شهرستان با وجود منابع فراوان طبیعی و فرصت های بکر ایجاد شغل در زمینه هایی همچون کشاورزی، دامی و دارا بودن بهترین محصولات صادراتی ایران همچون سیب و برنج تا بحال نتوانسته از این منابع عظیم در صدد اشتغال جوانان سرگردان خود در شهرهای غربت برآید.
دومین شهر مهاجر فرست به پایتخت، امروز میانه در حالی این روزهای دشوار را سپری میکند که نه تنها از وجود منابع عظیم صنعتی بی بهره نبود، بلکه زمانی صاحب یکی از پرسودترین قطب های صنعتی استان و ایران بوده است.
دیری نخواهد پایید که مسئله اشتغال جوانان کشور در تنور گرم انتخابات ریاست جمهوری باز بر زبان کاندیداها جاری خواهد شد، لقلقه ی زبان و نطق های از پیش تعیین شده نامزدهای انتخاباتی که گاهاً هریک با ترفند و شیوه ای با مطرح کردن ایجاد بستر کار و سرمایه گذاری پس از پیروزی در ماراتن انتخابات، سعی در جلب آرای داشته و متاسفانه شاهد بودیم که برخی از آنها به مقصود خود رسیده و اما وضعیت بیکاری در شهرستان میانه که سرآمد و نمونه کشوری است! نه تنها کاهشی نداشته بلکه امروز میانه را مفتخر به کسب کرسی اول بیکاری استان نموده است.
بر اساس برنامه پنجم توسعه تا سال پایانی برنامه، باید به نرخ بیکاری ۷ درصدی دست یابیم و برای این منظور، سالیانه باید ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار فرصت شغلی جدید در کشور ایجاد شود. یکی از مهمترین الزامات دستیابی به نرخ بیکاری ۷ درصدی تا سال آخر برنامه پنجم توسعه، تحقق رشد ۸ درصدی تولید ناخالص داخلی در هر سال است که وضعیت رکود اقتصادی حاکم بر کشور با سیاستهای اقتصادی دولت، نویدبخش چنین رشد اقتصادی نیست.
در این میان پروژهها و طرحهای زیر بنایی و اساسی شهرستان میانه و رکود در واحدهای صنعتی و تولیدی و همچنین نارضایتی مردم از نحوه خدماتدهی دستگاههای اجرایی و آمار نگرانکننده بیکاری در بین جوانان تحصیلکرده و آینده نامشخص پیش روی طرحهای جدید دولت تدبیر و امید ازجمله سند تدبیر و توسعه، ازجمله مواردی است که بهصورت ریشهای و دقیق در خصوص میزان پیشرفت و عملیاتی شدن آنها تاکنون جلسات مداوم و اطلاعرسانی دقیقی انجام نگرفته است.
افزایش آمار بیکاری در هر منطقه میتواند زمینهساز بروز مشکلات و معضلات اجتماعی و پایین آمدن روحیه امید به زندگانی در میان اقشار مختلف جامعه شود. این موهم در شهرستان میانه بهعنوان وسیعترین شهرستان در استان آذربایجان شرقی و به لحاظ پراکندگی بخشها و روستاهای تابعه، میتواند عاملی نگرانکننده در مسیر توسعه و آبادانی این منطقه بشمار آید.
شهری پرافتخار در تاریخ ایران و آذربایجان که ثابت کرده است از دیرباز فرزندان آن عهده دار در بالاترین سطح سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران خدمت کرده که این امر نشان از استعداد و نبوغ مردمانش دارد.
تبدیل شدن میانه به قطب ورزشی ایران با درخشش ورزشکارانش و بلند آوازه کردن نام ایران در سکوهای جهانی دلیل دیگری بر همت والا و اراده پولادین فرزندان میانه است.
امیدواریم مسئولین دولت تدبیر و امید تدبیری برای مردم شهرستان میانه و جوانان آن بیاندیشند تا با آوردن فرصتهای شغلی که در آوردن کارخانه های تولیدی است به تنها شهرستان بدون کارخانه تولیدی در محل شهرک های صنعتی بخش های پرجمعیت و با قدمت تاریخی ترکمانچای وکاغذکنان، شور و شادابی در دل جوانان این منطقه نیز بوجود آید و از مهاجرت نیروهای متخصص و کارآمد منطقه به شهرهای بزرگ کاسته شود.
انتهای پیام/