ثواب افطار دادن

به گزارش میانا به نقل از تسنیم، از مهمات اعمال این ماه، افطار دادن به روزه‌داران است که اجر آن را در ضمن خطبه رسول خدا(ص) شنیدید و مهمتر از آن نیز، خالص کردن نیت و مؤدب شدن به آداب خدای جلَّ جلالُهُ است و اینکه باعث او بر این عمل جز تحصیل رضای خدا نباشد.
و مقصودش نه اظهار شرف دُنیوی و نه شرف اُخروی باشد ونه تقلید و نه رسوم عادات را در نظر آورده باشد و در خالص ساختن عمل از این قصدها اهتمام کند و به بعض وسایل، آن را امتحان و آزمایش نماید تا از تلبیس هوای نفس و شیطان اطمینان حاصل گردد.
و در این کار از خداوند جلَّ و جلالُهُ در اصل افطاری که می‌دهد و در تعیین کسی را از مومنین که افطار خواهد داد و در غذائی که برای افطار تهیه می‌کند و کیفیت معامله خود با مهماتش استمداد نماید و کمک بطلبد.
زیرا تمام این‌ها کیفیتش با قصدهای شخص مختلف می‌شود و اهل بیدرای مداخله شیطان را در آن می‌شناسند و از آنچه او امر می‌کند وموافق میل اوست اجتناب می‌کنند و آنچه موافق امر مولا و رضای مالک دین و دنیاست پیروی می‌نمایند؛ در این صورت به قبول خداوندی و ثواب‌های او (فوق آمال و آرزوی خود) نایل خواهد شد.
و هچنین در خالص کردن قصد خود به قبول دعوت غیر برای افطار اهتمام نماید و در این باره کوشش کند و بداند که مخلص از قبول دعوت مومن و حضور در مجلس او و افطار کردن او به حدّی منتفع می‌شود که از غیر آن به عبادت سال‌ها منتفع نخواهد شد و لذا همت اولیا همواره مصروف بر تخلیص و ویژه ساختن اعمال بوده نه بسیاری اعمال و از عمل آدم و ابلیس عبرت بگیرد که از آن خبیث عبادت هزاران سال ردّ شد و از آدم یک توبه با اخلاص پذیرفته گشت و سبب برگزیدگی و اصطفاء او شد.

کتاب ترجمه المراقبات – ص ۲۸۱
تالیف: عارف کامل میرزاجواد آقاملکی تبریزی(ره)