پدری که مرد خدا و اهل تعبد بود

مرد خدا بود و اهل تعبد. این ویژگی ممتاز مردی بود که در تکه ای از این کره خاکی توانسته بود راهی به آسمان باز کند و قلوبی را متوجه خود سازد دلهایی که نهایتا به خدا می رسید. مرد نماز و نیایش و ایثار و انفاق؛ وجمع این صفات بود که او را محبوب حق و البته محبوب بندگان حق طلب خدا نموده بود.

صحبت از جوانمرد جانبازی است که هیچ از جانبازی خود نگفت، مردی که شهادت فرزند را هدیه الهی می دانست، خوش رو بود و متبسم و با محبت، که این ویژگی بندگان صالح خداست. هرگاه مهمانش می شدی به گرمی ازتو پذیرایی می کرد و هرگاه هم صحبتش می شدی می توانستی از کلام، خلوص و صفایش خوشه ها برداری.

بسیاری از مردم او را به کرامت و بخشندگی اش شناخته بودند و برخی دیگر به تعبد و نماز و نیایش. دلی لبریز از عشق و محبت به خدا و اهل بیت عصمت و طهارت داشت و دستی بخشنده و پرکرامت. اهل انفاق بود و بخشش و مشارکت در امور خیر. مردم منطقه خورگام و بسیاری دیگر از نقاط شهرستان خاطره ها دارند از صفا و بخشندگی و خلوص مردی که انفاق میکرد و ایثار. و هرکس دعا، راز، نیاز و نیایش او با یگانه معبودش را دیده بود او را متعبد و بنده تسلیم خدا می دانست.

صحبت از مرد شریف و بنده صالح خدا؛ ابوالشهید مرحوم حاج سلیمان عاشوری پدر بزرگوار شهید عزیز” محسن عاشوری” است. سالها در عبادت معبود زبانزد عام و خاص بود و در ایثار نیز. و البته جای تعجب هم ندارد که او در بخشش مال گشاده دست بود و با کرامت زیرا بخشی از سلامتی خویش را و البته میوه دلش را برای اسلام و در تبعیت از ولی امر خویش ایثار نموده بود.

در حدیثی، بندگان صالح خدا در میان مردم به گنجهای پنهان تشبیه شده اند او حقیقتا مصداق گنج نهانی بود که ارزشش آنچنان که باید شناخته نشد. وجود شخصیتهای همچو او در هر مجموعه و منطقه ای نشانه و آیتی است از جانب خداوند بزرگ که راه و رسم بزرگی و بندگی را همچنان به خلایق نشان دهد…..

روحش شاد ودر جوار قرب الهی همنشین فرزند شهیدش باد.