به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میانا، یک دنیا حرف دارند برای گفتن، از خاطره های روزگار جوانی و شیرین زبانی بچه ها تا روزهای پیری و تنهایی .چشم انتظارند ولی نه چشم انتظار فرزندانی که امید خود را از محبتشان قطع کرده اند.چشم انتظار من و تویی که ساعتی از روزهای بلند عمرشان را با مرور خاطرات جوانی و بی محبتی فرزندانشان پر کنند.

ای کاش در این ایام عید، بچه ها هرقدر هم که مشغله داشته باشند در این روزها وقتی می گذارند تا به مادر پیرشان در گوشه آسایشگاه سری بزنند.